Siatkarzu, uważaj co mówisz!

Żyjemy w kraju, w którym jednym z podstawowych praw człowieka jest wolność słowa. Jednak co to tak naprawdę znaczy? Wikipedia podaje taką definicję "Wolność słowa – prawo do publicznego wyrażania własnego zdania oraz poglądów, a także jego poszanowania przez innych. Współcześnie jest uznawana jako standard norm cywilizacyjnych, chociaż często nakładane są na nią pewne ograniczenia, np. w sprawach publicznego obrażania innych osób.". Właśnie. Mamy prawo do wyrażania własnego zdania i każdy z nas z tego prawa korzysta, ale...! Czy jeśli nie spodoba nam się to, co powie ktoś inny to możemy go za to obrażać? Czy w świecie mediów także istnieje wolność słowa?

Nie będę się dalej rozwodzić nad tym, co można mówić, a co nie. Po prostu podam przykłady, siatkarskie oczywiście :)

Sprawa Wlazłego. Tak, tak. Wszyscy wiemy o co chodzi i nie będę po raz kolejny pisać jak cała sprawa wyglądała. W 2011 roku, Mariusz postanowił, że nie będzie grał w reprezentacji. Podał powody swojej nieobecności, wydał także oświadczenie. Właściwie nie powinno się robić wokół tego żadnej sensacji, jednak media nie zamierzały odpuścić. Zresztą nie tylko one. Nie spodobało się to także wielu kibicom, oj nie spodobało. Swoje niezadowolenie postanowili wyrazić poprzez gwizdanie na zawodnika podczas prezentacji. Bardzo ambitne i kulturalne nieprawdaż? Jednak... właśnie. Jak to się ma do "wolności słowa"? Za co wygwizdano Zawodnika? Za to, że powiedział co myśli? Za to, że ma własne zdanie? Za to, że mówi prawdę? To Jego życie i sam o nim decyduje, prawda? Nie nasz interes i nie mamy prawa podważać decyzji kogokolwiek. Mamy swoje życie i to nim powinniśmy się zająć. 

Gwizdy ustały gdy... Skra przegrała w finale z Resovią. Wtedy okazało się, że jednak Mariusz nie jest taki zły i chyba nie należy Go wygwizdywać. Jednak przecież sielanka długo trwać nie może, trzeba znaleźć sobie inną "czarną owcę"...

Okazja ku temu znalazła się po tym jak... Resovia przegrała mecz o Superpuchar Polski ze Skrą. Oczywiście mam na myśli sytuację Pliński&Bartman. Daniel powiedział, że na razie w Sovii po Grozerze pozostał tylko numer. Bartman stwierdził, że nie będzie się zniżał do poziomu Plińskiego, na co do Daniel odpowiedział "dalej uważam, że Grozer jest lepszym zawodnikiem niż Bartman i mam prawo wyrażać swoją subiektywną opinię. Niektórzy ludzie wypowiadają się anonimowo w prasie, inni wypisują paszkwile na forach internetowych, ja po prostu szczerze odpowiedziałem na pytanie - naprawdę jest w tym coś złego?" Widocznie niektórzy kibice, coś złego w wypowiedzi Daniela zauważyli, bo.. teraz On jest ich "ulubieńcem", którego witają głośnymi gwizdami podczas prezentacji. Poza tym także prowokują po meczach, ale o tym pisać nie chcę... 

Jeszcze jeden przykład trochę odbiegający od "wolności słowa", ale w pewnym stopniu także tego dotyczy. Chodzi o własne decyzje, a głównie o transfery zawodników. Sytuacja która miała miejsce już dość dawno temu, ale... ale bardzo mną poruszyła. Michał Winiarski w sezonie gdy przeszedł z AZS`u Częstochowa do Skry, został powitany gwizdami, a po meczu został obrzucany plastikowymi butelkami i wyrażeniami, że się "sprzedał". Po tym zdarzeniu, Michał udzielając wywiadu stwierdził, że jest mu bardzo przykro i mówił to ze łzami w oczach. Podobna sytuacja miała miejsce rok temu, ale tym razem w stolicy. Michał Kubiak, po "małej" aferze z kontraktem, gdy przechodził z Politechniki do JW, w Warszawie został przywitany... banknotami rzucanymi w niego, przez kibiców... Teraz pytanie. Dlaczego? Dlaczego tak się dzieje? 

Jeszcze trochę i zawodnicy nic nie będą mogli powiedzieć, oprócz tego jak cudownym związkiem jest PZPS, który tak świetnie dba o zawodników i zawodniczki i o tym, jak wspaniałą atmosferę stworzyli kibice i jak kochani on są. Ale, ale! Czy my naprawdę chcemy żyć w kłamstwie? Oszukiwać się? Życie nie jest różowe, nie jest idealne. Jeśli kibice tego nie zrozumieją, nie nauczą się kultury i szacunku do zawodników, to stracimy kontakt z rzeczywistością. Gracze będą bali się cokolwiek powiedzieć, bo po co się narażać?  

Dajmy się wypowiadać siatkarzom, trenerom, działaczom. Nie musimy się z nimi zgadzać, ale należy uszanować ich zdanie i ich decyzje. Każdy ma prawo mieć swoje zdanie, jednak odrobina kultury nikomu jeszcze nie zaszkodziła. Nigdy nie sądziłam, że to powiem, ale ja gdybym miała iść na mecz do "pewnego miejsca", to chyba byłabym pewna obaw. 

cyt. Wikipedia, plusliga.pl

PS. Post powstał dziś na lekcji historii, tylko cytaty dorzuciłam w domu ;)